که خاک میکده کحل بصر توانی کرد

بدین ترانه غم از دل به در توانی کرد

که خدمتش چو نسیم سحر توانی کرد

گر این عمل بکنی خاک زر توانی کرد

که سودها کنی ار این سفر توانی کرد

کجا به کوی طریقت گذر توانی کرد

غبار ره بنشان تا نظر توانی کرد

به فیض بخشی اهل نظر توانی کرد

طمع مدار که کار دگر توانی کرد

چو شمع خنده زنان ترک سر توانی کرد

به شاهراه حقیقت گذر توانی کرد