ای فروغ ماه حسن از روی رخشان شما

عزم دیدار تو دارد جان بر لب آمده

کس به دور نرگست طرفی نبست از عافیت

بخت خواب آلود ما بیدار خواهد شد مگر

با صبا همراه بفرست از رخت گلدسته ای

عمرتان باد و مراد ای ساقیان بزم جم

دل خرابی می کند دلدار را آگه کنید

کی دهد دست این غرض یا رب که همدستان شوند

دور دار از خاک و خون دامن چو بر ما بگذری

می کند حافظ دعایی بشنو آمینی بگو

ای صبا با ساکنان شهر یزد از ما بگو

گر چه دوریم از بساط قرب همت دور نیست

ای شهنشاه بلنداختر خدا را همتی