دوش آگهی ز یار سفرکرده داد باد

کارم بدان رسید که همراز خود کنم

در چین طره تو دل بی حفاظ من

امروز قدر پند عزیزان شناختم

خون شد دلم به یاد تو هر گه که در چمن

از دست رفته بود وجود ضعیف من

حافظ نهاد نیک تو کامت برآورد