بود خلاف مروت که پوشی از من روی

من از تو چشم نمی پوشم و تو از من روی

که آفتاب نمی آردم به روزن روی

کلیم وار ندارم به نار ایمن روی

که برنیاوردم زخم تیر، بر تن روی

ز عکس خویش ببینم مگر در آهن روی

که برق، خنده زنان آردم، به خرمن روی

اگر نسیم شوم، غنچه گیرد از من روی

ز بس که سیل سرشکم کند به دامن روی

منه به حلقه ماتم، مگر به شیون روی

عجب که سوی بت آرد دگر برهمن روی

ز روی دوستی آرم مگر به دشمنی روی