نداند سجده بت، از برهمن گر جدا افتم

سر ببریده فتراک تو جوید، گر ز پا افتم

نمی بندم به گردن حرز، شاید در بلا افتم

مزار بلبلان گردد چمن گر از نوا افتم

همان ساعت چو مرغ تازه پرواز از هوا افتم

به فکر ناامیدی از نگاه آشنا افتم

همان بهتر که روزی چند از چشم صبا افتم