ذوق غمت ز سینه محزون نمی رود

هرچند ناز دامن لیلی کشد، دلش

زین چشم خون فشان که مرا هست، چرخ را

بر دل شبی نمی گذرد کز غلوی ضعف

از دیده ام، کدام نفس،در فراق تو

راه نفس ز خون دلم بسته می شود

ای عاقلان فسانه مخوانید بر سرم

ای نور دیده زندگی ام بی تو مشکل است

ناز و کرشمه تو به چشم غزال نیست

باید رسد به گوش تو افغان من، چه باک

قدسی کدام روز که از گریه، دیده ام