آهم از پیچیدگی، چون رشته، تن را تاب داد

گرچه اقبالم ضعیف افتاده، ادبارم خوش است

{بیاض}

بعد چندین شب که دوش آمد خیالش بر سرم

نرگسش انگیخت نیرنگی که از یادش رود