هرکجا زنده دلان شست دعا بگشایند

چند گویی نگشودند نقاب از رخ دوست؟

عزت اهل وفا، فرض بود بر همه کس

هرکجا رفت دلم بود خمار می وصل

دل عبث می تپد آن نیست که چون شعله شمع

غنچه وار از جگر خار برون آرم سر

در وصل تو که نگشوده کسش، خسته دلان

قدسی از میکده ام باز نیارند، اگر