شمارهٔ ۱۴۲
مرا به ناله شد آن سرو سیم تن باعث
چنان که بلبل شوریده را چمن باعث
تو خواستی ز برم تند بگذری ورنه
برای مکث توان کرد صد سخن باعث
غزال قدس که دیدی اسیر دانه و دام؟
اگر نمی شدی آن سرو سیم تن باعث
همیشه باعث عشق بتان دل قدسی ست
چنان که سجده بت راست برهمن باعث
