104
شمارهٔ ۱۳۲
بر جرعه نوش عشق، بجز خون حلال نیست
زان رو به دل ز خوردن خونم ملال نیست
خون مرا بریز که در شرع دوستی
خون ریختن شهید وفا را وبال نیست
کار دل است پر مزن ای طایر حرم
پرواز بوستان محبت به بال نیست
دل دوختن به وعده معشوق بی وفا
جز آرزوی خام و خیال محال نیست
رضوان که می ستود گلستان خویش را
انصاف داد خود که چو بزم وصال نیست
در باغ تا ز داغ جگر پنبه کنده ای
قدسی چه گل که در عرق انفعال نیست