لب لعلت گزیدنم هوس است

ای سراپا نمک سر انگشتی

فحش از کان قند لبهایت

من بدور از لبت چون اسکندر

تا فکندی بتا ز رخ پرده

تا نمودی تو روی شهر آشوب

تا که کفر دو زلف تو دیدم

از کمان تو ناوک غمزه

گلی از گلستان عارض تو

همچو کحل الجواهری به بصر

پرده ای شد حجاب چهرۀ جان

هان غبارا چو طایر قدسی