ای لعل لبت کوثر و رویت چو بهشتی

گر کفر دو زلفت نبود رهزن ایمان

از عشق تو آوَخ که ندانم به سر من

تا پا به ره گنج وصالت بنهادم

عشقت ابدالدّهر از آن مذهب ما شد

ای یار جفا جو بوفا کوش که از ما

عاشق اگرت ره به حرم نیست مخور غم