هرکه دست از جان نشوید کی ز جانان کام جوید

عاشق و آرام دل هیهات هیهات این بلا کش

دل پناه از جور گردونم به جانان برده هِی هِی

عاشقی را خاک بر سر کن که وصل و کام خواهد

مَنعم از زلفش مکن زاهد که چون صید بلاکش

از شکنج زلف جانان دل به رویش گشت مایل

از حجاب زلف بیرون آ که این بیچاره عاشق