همان الفت که با زنّار ترسا

کسی کو عقده زد بر زلف لیلا

ولیکن خار از او ترسد نه خارا

مگر در بند آن زلف چلیپا

که دارد عشق در سرها اثرها

گرش شیرین نبودی کارفرما

درون خانۀ دل غیر الّا

ندارد فرق مسجد با کلیسا

که مجنون گم شد اندر راه صحرا

نمی گنجد عِقال عقل برپا

فکندش تیشۀ عشق تو از پا

که زین دارو توانی شد توانا

که با خود می نشاید بود و با ما