قوت من باده قوتم یارست

عیش آدم بود به قوت و قوت

هر ولایت که خوبرویی هست

ای که گفتی مبین به صورت خوب

گوش اگر نشنود حکایت یار

چشم اگر ننگرد به صورت خوب

دل به مستی ربود نرگس دوست

چشم یار ار چه هست خواب آلود

دستم ای همسفر ز دست بدار

خودکشم رنج و خودکنم شکوه

بر من مست چند طعنه زنی

گر عبادت به مردم آزاریست

من ز دریا روم تو از خشکی

نفس بیدار گفت دارم شیخ

موشکافست طبع قاآنی