مرحبا اندام جان افروز صدر راستین

مرحباالله پیکری با یک جهان رحمت عجین

پیکری تسبیح خوان از عزتش چرخ برین

پیکری آیات مجدش بر یسار و بر یمین

پیکری کز بس بها بر آسمان نازد زمین

پیکری طوبی صفت پیرایهٔ خلد برین

پیکری از نور او مهر درخشان شرمگین

پیکری از تاب او بر چهرهٔ خورشید چین

پیکری از روشنی رونق بر درّ ثمین

پیکری نه آیتی از قدرت جان آفرین

پیکری نه مایه یی از طینت روح الامین

پیکری کش خلعتی بایسته باید این چنین

پیکر فرمانده کشور منوچهر مهین

غوث ملت، کهف دولت، صدر دنیا، بدر دین

هرکجاذکری ز لطفش فرودین در فرودین

از نهیبش یک زمین لشکر حنین اندر حنین

از رخش مدحی گلستان در گلستان یاسمین

لشکرش در روز غوغا چون کمین اندرکمین

باختر تا باختر گردان انین اندر انین

خسته نوک پرندش روزکین ترگ تکین

برز او بر خنگ او الوند بر باد بزین

باعتابش نار سوزان خیزد از ماء معین

هرکجا دستش به تیغ جان شکر گردد قرین

در رحم از بیم گردد چون جرس نالان جنین

داغ مهرش مر جبین را در رحم نقش جبین

نی به غیر از بحر و کان یک دل در ایامش حزین

بیش از جدوار و نیش از نوش و زهر از انگبین

جاه او ملکی وسیع و فکر او سوری متین

کاو همی از شرم رایش گشته خاکستر نشین

ور گریزد دشمن از قهرش به صد سور رزین

از پرندش جان نخواهد برد در مضمار کین

می ندارد سود در طرد قضا حصن حصین

از غریو کوست اندر گنبد گردان طنین

خاتم قدر ترا فیروزه گردون نگین

قامت موزونت از تشریف شاه راستین

هم به تشریفی رهی را می توان کردن رهین

سازمش تعویذ جان از هول روز واپسین

تا که ذات ایزدی را فهم نتواند یقین

روزی از ایام بختت هرچه در عالم سنین