حبذا زین جشن فرخ مرحبا زین عید عام

لوحش الله جان به وجد آید همی زین جشن خاص

مقدم این جشن فرّخ باد یارب بر امم

نام این جشن همایون می بماند جاودان

ازکجا این جشن دلکش را به چگ آمد عنان

عامی از یکسو به وجد و عارف از یکسو به رقص

خصم نافر غم مسافر عیش وافر رنج کم

هر تنی از خوشدلی چون شاخ گل در اهتزاز

هرکجا دلداده یی با دلبری گوید حدیث

آن به نزد این نیاز آرد چو بلبل پیش گل

از طرب هر بنده ای را خنده ای بینی به لب

خرمی در هردلی مضمر چو شادی در شراب

از نثار لعل و گوهر دشت چون دست کریم

نسپری جز فرش دیبا نشنو ی جز بانگ چنگ

رنجهاشدجمله گنج و عسرهاشدجملهٔسر

عشرت آمد جای عسرت تازه شد بخت کهن

درخروشندی وحوش و در سماعندی سباع

شیخ و شاهد شوخ و زاهد رند و واعظ مرد و زن

جمله را در سر سرور و جمله را در تن سماع

این اشارت گوید آن کامروز بختت شد جوان

خیلها چون سیلها افکند در هرسو خروش

سنجهای سنجری هرسو زشادی درخروش

جامهای خسروی در خنده چ رن برن از سحاب

از خروش چنگ و مزهر گوش گردون را صمم

گو یی از شادی به رقص آمد همی ایوان و کوه

تا شهی را تهنیت گویندکز روی شرف

شاه فرّخ رخ فریدون ماه شیر اوژن که هست

تهنیت رانند او را بر همایون خلعتی

بارک الله از مبارک پیکرش کاینک بر او

خلعت دیبای او را اطلس چرخ آستر

خلعتش شنعت فرستد بر که بر بدر منیر

هم همایون خلعتش را لازم آمد اعتزاز

ای فریدون فر خدیو راد کز اقبال تو

شیر را در عهد تو بیم هزالست از غزال

یازده ماهست شاها تا شهنشاه عجم

صارمش در خون اعدا چون هلال اندر شفق

کفته داردکتف گردان هردم از خطی سنان

می نگوید نالهٔ کوس است ای ن یا بانگ چنگ

گه به یاد قامت شوخیش توصیف از سنان

بسکه دشت از دود توپ باره کوبش تیره گون

ای بسا روزاکه او را بازنشناسد ز شب

با چنین حالت که شخص از نام خودغافل شود

روز و شب چهر تو گر دد در خیالش مرتسم

مر ترا بیند مشاهد هرکجا گردد مقیم

نست ماهی کت به تشریفی نسازدکامران

از هنرهای تو می گوید هرچه می گوید حدیث

هم تواش الا به طاعت می نبردستی سجود

صبح چون خیزی نیاری جز جمالش در ضمیر

گر نظام لشکری خواهد نمایی امتثال

گه امیر لشکری گه مرزبان کشوری

گاه بی سعی وزیری ملک را سازی قویم

در بر پیلان به نوک تیغ بگسستی عروق

ای بسا دشتا که در وی شیر ننهادی قدم

رفتی و نیوان سرکش را گلو خستی به تیغ

ترکمانان سپاهت ترکمانان را ز بیم

تا صفت باشد خدای لاینام و لایزال