در سیم سفید تو عجب سنگ سیاهی است

کز صف زده مژگان تو هر گونه سپاهی است

کاسوده دل از چشم تو گاهی به نگاهی است

انداخت به راهی که برون از همه راهی است

در دعوی عشق تو مرا طرفه گواهی است

نازم سر خطت که عجب مهر گیاهی است

کز عشق توام هر نفسی تازه گناهی است

تا بر سر من سایهٔ کج کرده کلاهی است

کز هر طرفش یوسفی افتاده به چاهی است

آن را که ز خاک در می خانه پناهی است

در مملکت عشق نه سالی و نه ماهی است