حوری که خدا وعده به من داده همین است

مردن به ملامت ز غم عشق یقین است

گفتا صفت عشق جهان سوز چنین است

هر گوشه کماندار بلایی به کمین است

تا پستهٔ خندان تو حرفش نمکین است

سودای غمت شادی دلهای غمین است

تا طرهٔ مشکین تو چین بر سر چین است

هم چین سر زلف تو غارتگر چین است

شایسته ایوان ملک ناصر دین است

کز خنجر خود تاجور و تخت نشین است

هم پایهٔ تختش جهت علم زمین است

هم چشم دل روشن او حادثه بین است

هم نام شریفش همه جان نقش نگین است

الحق که ادای سخنش سحر مبین است