تا سراسیمهٔ آن طرهٔ پیچان نشوی

جمعی از صورت حال تو پریشان نشوند

دستگیرت نشود حلقهٔ مشکین رسنش

بخت برگشته ات از خواب نخواهد برخاست

داخل سلسله اهل جنون نتوان شد

قابل خنجر قاتل نشود خنجر تو

تا پی نقطهٔ خالش نروی چون پرگار

تا نیاید به لبت جان گرامی همه عمر

من که واله شدم از دیدن آن صورت خوب

گر تو را خواجه به خلوتگه خاصش خواند

تیره بختی سکندر به تو روشن نشود

هرگز انگشت تو شایسته خاتم نشود

گر شوی ماه فروزان به فروغی نرسی

نور بخشندهٔ ابصار ملک ناصردین