چه عقده هاست به کار دلم ز بخت سیاه

نعوذبالله از این زاهدان جامه سفید

یکی ز بند سر زلف او اسیر کمند

یکی خراب لب لعل او نخورده شراب

یکی ز غمزهٔ خونخواره اش تپیده به خون

یکی ز جنبش مژگان او به چنگ اجل

یکی به خاک در او فشانده گوهر اشک

هوای مغبچگان آن چنان خرابم کرد

دمی به چشم من آن سرو قد نهشت قدم

بپا نموده قیامت ز قامت دلجو

ز رشک قامت او ناله خاست از دل سرو

خمیده ابروی آن پادشاه کشور حسن

ستوده خسرو لشکر شکاف کشور گیر

شکسته حملهٔ او پشت صد هزار سوار

رخ منور او آفتاب کاخ و سپهر

همیشه عاشق دیدار اوست دیدهٔ بخت

فروغی از کرم شاه دستگیر شود