اهل نظر نشانهٔ تیر نگاه تو

سالی که بگذرد به رخ هم چو ماه تو

فریاد از یقین من و اشتباه تو

ای خون من به روز جزا عذرخواه تو

ترسم به هیچ نامه نگنجد گناه تو

یعنی فزود مهر دلم از گناه تو

تسخیر کرد هر دو جهان را سپاه تو

بر چشم خود فرشته کشد خاک راه تو

بیرون نرفت جان وی از جلوه گاه تو