از بس که در خیال مکیدم لبان او

نقد وجود من همه مصروف هیچ شد

پیرانه سر بلاکش ابروی او شدم

قاتل چگونه منکر خونم شود به حشر

دستی که از رکاب سمندش بریده شد

چندان که در پیش به درستی دویده ام

بی پرده در حضور من امشب نشسته است

سودا نگر که بر سر بازار عاشقی

در عهد شه کلام فروغی بها گرفت

ظل الله ناصردین شه که آمده ست