گر کان نمک خواهی لعل نمکینش بین

جان بر لب مشتاقان دور از لب او بنگر

ای دل چو خطش سر زد پیوند از او مگسل

از قهر دل آزارد، وز لطف بدست آرد

هر گوشه کمین کرده ابروی کاندارش

تا پاک بسوزاند خشک و تر عالم را

خوبان همه از مهرش مهری به جبین دارند

در عقرب اگر خواهی جولان قمر بینی

راز همه کرد افشا، ننموده رخ زیبا

دی ماه فروغی را سرگرم وفا دیدی