ای پیک سحرگاهی پیغامی از و سرکن

گفتی که بکش دامان از خاک در جانان

خواهی نخوری یک جو خون از فلک کج رو

ای از همه خوبان به، شکر کش و فرمان ده

تو لعبت حوری وش، زان روی دلت دلکش

با غمزهٔ غارتگر ترکانه درآ از در

تیر ستمت خوردم، بار المت بردم

بت چون تو ندیدم من، سنگین دل و سیمین تن

ای کرده قدت بر پا هم فتنه و هم غوغا