هر دل شیدا که شد به روی تو مایل

سرو فرازنده از قیام تو بی پا

حلقهٔ گیسوی تو کمند مجانین

پردهٔ تن را به دست شوق دریدیم

واسطه را با تو هیچ رابطه ای نیست

عشق صدا می زند به کافر ومؤمن

ای که ندیدی مقام عاشق و معشوق

دم نتوان زد به مجلسی که در آن جا

من نه کنون پا نهاده ام به خرابات

آن که نشوید به باده خرقهٔ تقوی

کی ز تو شیرین شود مذاق فروغی

چشم و چراغ ستاره ناصردین شاه