در پا مریز حلقهٔ زلف بلند خویش

منت خدای را که به تسخیر ملک دل

حیف است بر لب تو رساند لبی رقیب

یا از شکنج طره کمندی به ره منه

با ناله در غم تو ز بس خو گرفته ام

مشکل شده ست کار من از عشق روی تو

خون می چکد ز غنچه به کارش اگر کنی

شوق سپند خال تو کرد آن چه با دلم

ای شه سوار حسن فروغی اسیر تست