مردم آزارتر از چشم تو بیماری نیست

به کمند تو مگر تازه گرفتاری نیست

هر که از لعل تواش خاتم زنهاری نیست

هر که را وقت سحر دیدهٔ بیداری نیست

هرکه را در دل شب چشم گهرباری نیست

لیکن از ضعف مراقوت رفتاری نیست

خود چه گویم که مرا قدرت گفتاری نیست

تا بدانند که سنگین تر از این باری نیست

خوش تر از مشغلهٔ عشق دگر کاری نیست

یوسفی هست دریغا که خریداری نیست

سبحهٔ شیخ کم از حلقه زناری نیست

نشه ای هست که در خانه خماری نیست