بخرامشی چه شود اگر سوی عاشقان گذری کنی

نه که تشنهٔ شراب توئیم نه که خستهٔ خراب توئیم

ز برای هر که مینگرم همه مهری و وفا و کرم

توبمن بگو که چه رای تست بکنم من آنچه رضای تست

من خسته را طبیب قضا نبود به جز شراب جفا

چه بود بسازی اگر بشراب اشگ و کباب دل

سعادتی بود آنزمان که روان شوی سوی لامکان

بدهی مرا بوصل او نه صبوری ز جمال او

غزلی بخوان ز شعر ترم بود آنکه در سخنان فیض