با تو پیوستم گسستم از خودی

تا شدم بی خویش رستم از خودی

تار و پود خود گسستم از خودی

سوختم یکبار جستم از خودی

کوهها بر خویش بستم از خودی

ورنه خود را می شکستم از خودی

دیدم آخر بت پرستم از خودی

زودتر بگسل تو دستم از خودی

زانکه بر خود پرده بستم از خودی

غافلم تا با خودستم از خودی

با خدایم چون گسستم از خودی

بی خدا طرفی نه بستم از خودی

چون خدا بگسست دستم از خودی

زان شدم واقف که رستم از خودی

نه ز خود آگه نه مستم از خودی

این قدر دانم که رستم از خودی