ای ز کویت ره گذر بسته

دسته دسته ز گلشن آمده گل

نشود خسته تا به تیر نظر

بر جبینت ز شرم نظاره

همه شب آسمان بچندین چشم

میگشاید دلت ز نالهٔ ما

جذبهٔ عشق در دل حسنت

غم تو دل گشاست ز آنرو دل

تا بکوی توفیض یافته راه