رنجیده از من میگذشت گفتم چه کردم جان من

از ما شکایت می کنی سر را حکایت می کنی

تو مرد عشق ما نهٔ جور و جفا را خانهٔ

ز اندوه و غم دم میزنی بر زخم مرهم مینهی

کردند مشتاقان ما در راه ما جانها فدا

گفتم سرت گردم بگو از هرچه من کردم بگو

بد کردم و شرمنده ام پیش تو سرافکنده ام

ازتوچسان بتوان گسیخت وزتوچه سان بتوان گریخت

از فیض دامن در مکش از چاکر خود سر مکش

گر نگذری از جرم من جان من آن تست و تن