طرفی نبستم زینجهان استغفرالله العظیم

عمر عزیزم شد تلف اندر پی آب و علف

زین پس مگر سودی کنم تدبیر بهبودی کنم

بیحد گناهان کرده ام بس جور و طغیان کرده ام

با این و آن گشتم بسی بردم بسر با هر کسی

هرچند جویم من کنار زین عالم ناپایدار

هی هی نمیدانم چرا افتادم اندر این بلا

جان میرود سوی علا تن میرود سوی بلا

گاهی رهم دنیی زند گه سدرهٔ عقبی شود

هر دم شوم نا دم دگر گیرم گناهانرا زسر

از بس زدم بر توبه سنگ شد توبه من عار و ننگ

از بس زدم بر توبه راه شد توبه بدتر از گناه

زین عقدهای سست و مست زین توبهای نادرست

ده بار و صد بار و هزار ای فیض کم باشد بیار