هر که مهرش دل ما برد گرفتار شدیم

چار تکبیر زدیم از همه بیزار شدیم

چونکه هوش از سر ما رفت خبردار شدیم

خفته بودیم زهیهای تو بیدار شدیم

نشاءه اش بیخودئی داد که هشیار شدیم

بیکی جرعه فکندیم و سبکبار شدیم

هر چه خواندیم و دگر بر سر تکرار شدیم

بعبث ما ز پی نسخهٔ عطار شدیم

سال و مه خوش که به از بار وز پیرار شدیم

تا سزاوار سراپردهٔ اسرار شدیم

تا به نیروی یقین مظهر انوار شدیم

بر سر اهل سخن ابر گهر بار شدیم

کار کردیم که تا واقف این کار شدیم

نزد بیگانه عبث بر سر گفتار شدیم