حسن رخ مه رویان از روی تو می بینم

هرجا که بود نوری از پرتو روی تست

چشم خوش خوبان را بیمار تو می دانم

گبر و مغ و ترسا را جویای تو می بینم

بلبل بگلستانها از بهر تو می نالد

تشویش دل درهم از زلف تو می دانم

عاشق سر کو گردد من گرد جهان گردم

املاک و لطایف را چوگان تو می دانم

اندر دل هر ذره خورشید جهان تابیست

این عالم فانی را هر دم ز تو، نو از نو

از هیچ صدائی من جز حرف تو نشنیدم

در بحر محیط عشق شد غرق وجود فیض