شبها حدیث زلف تو تکرار میکنم

چون دم زند صباح ز انوار طلعتت

از پای تا بسر همه تن دیده میشوم

از غمزهٔ نگاه تو بیهوش می شوم

عکس تو چون در آینهٔ دل درآیدم

ترجیح بند هر سخنم ذکر خیر تست

با مردمان حدیث تو گویم در انجمن

گیرم سنای دل ز سنا برق روی تو

غم را بیاد روی تو از سینه می برم

شب را بیاد زلف تو می آورم بروز

آهنگ من چو کرد بر آهنگ میزنم

گر سرّ من بغیر نگوید رفیق من

هرکس که گوش جان بسخنهای من دهد

هر کار خوب را که ز کردار عاجزم

پنهان کن از خلایق گر عاشقی کنی