بده پیمانه سرشار امشب

ندارم طاقت بار جدائی

نقاب من زروی خویش برگیر

زخورشید جمالت پرده بردار

بیا از یکدیگر کامی بگیریم

شب قدر و ملایک جمله حاضر

از آن لب شربت بیهوشیم ده

ببویت دم بدم از جارود دل

بسی محنت که از هجرانکشیدم

ببالینم دمی از لطف بنشین

بدست خویشتن تیمارمن کن

نخواهم داشت از دامان جان دست