خدایا از بدم بگذر ببخشا جرم و عصیانم

تو گفتی بندهٔ خواهم که اخلاصی در او باشد

دُر ایمان بدل سفتم شهادت بر زبان گفتم

تو اهل سحر را دادی بجنت جا باسلامی

چو مهر دوستانت را نهادی در دل ریشم

چو بغض دشمنانت را نهادی در دل تنگم

بفرمان رفته ام گاهی سجودی کرده ام گاهی

ندارم بر تو من منت که کردم گه گهی خدمت

چو دور از من نهٔ یا رب مرا مپسند دور از خود

چو بی یادم نمیباشی مرا بی یاد خود مگذار

دلی دارم پراکنده که هر جزویش در جائیست

دلی دارم که میدارد مرا از خویشتن غافل

دلی دارم که میخواهد مرا از من جدا سازد

چو حشر هر کسی با دوستانش میکنی یا رب

محب آل پیغمبر نمیسوزد در آتش فیض