شدم من مست پیغامش ز خود بیخود سفر کردم

بیفکندم ز خود خود را رهش را پا ز سر کردم

ز پا تا سر بصر گشتم سراسر تن نظر کردم

سرشگم را بدریای خیال او گهر کردم

از آن زاری مدد یابم که در وقت سحر کردم

بیادش تازه کردم جان خیالش را سپر کردم

ز من گر طاعتی آید نه پنداری هنر کردم

بهر جا زاهد خشکی که دیدم زو حذر کردم

هجوم غم چو جا را تنگ کرد از دل بدر کردم