غم با دلت آشناست ای فیض

هر درد و غمی که روز و شب زاد

هر فتنه که از سپهر آید

خم و دردی که از حبیبت

چه زخم و چه درد هرچه او کرد

رد تو دوا غم تو شادیست

حاشا که ز غم کنی شکایت