برون آی و خورشید رخ بر افروز

ز هجر تو تا چند سوزد دلم

فراق تو تاکی گهی وصل هم

دلا وصل و هجران شب و روزیست

گهی مست شو گاه مخمور باش

چو زاهد ز مستیت پرسد بگو

بجو وصل دایم تو ای فیض ازو