مراست دیدن روی تو بی نقاب لذیذ

بود لذیذ مرا در بهشت ذوق و صال

بود مراد تو ترک حساب ای زاهد

مرا بروز قیامت پس از لقای حبیب

ز حور و قصر بلوز و عسل مگوی که من

بود ز چشم خوش یار لذت مستیم

از این جهان غم او انتخاب کردم من

بود ز سینهٔ بربان خود مرا لذت

نماند صحبت اصحاب را دگر فیضی