سوخت هرچند دل بجان نرسید

جان بسی کند و روی یار ندید

یای خواهش ازین جهان کندم

خواستم تا به آسمان برسم

خواستم دل ز غم بپردازم

غصه این و آن دلم خون کرد

غمگساری نماند در عالم

از غم جان خبر نشد دل را

بس دعائیکه از زمین برخواست

غم پیری نخورد پیر سپهر

غم جانی نخورد جانانی

سوخت پروانه شمع رحم نکرد

ناله هرچند از دلم افروخت

از خوش آنکسکه تازه آمد و رفت

هرکه چون فیض دل ز دنیا کند