طرف گلزار گذشتی ز تو گل زار بماند

آنکه ره جانب او رفت دگر باز نگشت

زاهد بی خبر از سرزنشم دست نداشت

یار بگذاشت مرا با من و بگذشت از من

گشت بیمار که شاید بعیادت آئی

هر که یک جرعه ز خمخانهٔ عشق تو چشید

فیض بیچاره رهی جانب مقصود نبرد