هر آنکسکه خود را پسندیده باشد

نباشد پسندیده جز آنکه حقش

ز انوار ایمان و اسرار عرفان

ز دیدار او حق به دیدار آید

در آئینه روی آن صاحب دل

بحق بسته باشد دل غیب بین را

بود بهر حق جنبش آن زنده دل را

خلایق ز حق سوی باطل گرایند

بود مردمان را همه ترس از هم

بخسبد دو چشم دوبینان همه شب

پسندیدهٔ دشمنان نیز باشد

خنک آنکه چون فیض گلهای قدسی