روانش یافت از برد الیقین برد

خوش آنکو از دلش خاری بر آورد

شود تا ما سوی الله بر دلم سرد

بر آرم تا ز خارستان دل و درد

بریزم رو برو بر تخته نرد

نمی دانم چه می باید مرا کرد

دلم افسرد از گفتار دم سرد

ندانم که چه باید گفت و چون کرد

بر آور از نهاد خویشتن گرد