دوای آن نه در گرمست و نه سرد

که آتش در زند در گرم و در سرد

که از هر درد بیرون آورد گرد

که روبد از دل و جان گرد هر درد

که دردم را تواند چارهٔ کرد

که تا گردم سراپا جملگی درد

نهم تا بر در او چهرهٔ زرد

بنزد کیست یا رب از زن و مرد

کسی کو باشدش یکذره زین درد

نه مقصودم بدست آمد نه هم درد

خوشا حال کسی کو دارد این درد

بدرد او شفا یابی ز هر درد