دلا فیض بر از لقای صباح

ترا هر چه مشکل شود تیره شب

صباحست مشکل گشای جهان

صباح از شبت میگشاید گره

نخستین قدومش دمی با خود آی

نهد پای چون صبح شب را بسر

دهد روشنائی دل و دیده را

چو خواهی دل تیره را روشنی

اگر بر نسیمش نهی دل دمی

بود ساعتی از بهشت برین

کند روحرا تازه دریاب فیض