زیرلب بر گریهٔ خونین من خندید و رفت

یکنظر دردیده کردآن هر دون رادزدید ورفت

اندرین ره میتوان درخاک و خون غلطید و رفت

تا که جان بر پایت افشانم زمن نشنید و رفت

از خیالش بوسهٔ دل جان نو بخشید و رفت

زینتش را دل نباید بست باید دید و رفت

یکنظر نادیده رویش جان و دل بخشید ورفت