بهل ذکر چشمان خونریز را

دل و جان بیاد خدا زنده دار

اگر مستی آرزو با شدت

زحق عشق حق روز و شب میطلب

گذر کن زشیرین لبان حجاز

بجد باش در طاعت شرح و عقل

مکدر چو گردی بخوان شعر حق

بروز دلت غم چو زور آورد

چو در طاعت افسرده گردد تنت

بدل میرسان دم بدم یاد مرگ

چو رازی نهی با کسی درمیان

حجابت زحق نیست جز چیزو کس

نماند آدمی خو بپالیز دهر

خدایا اگر چه نیرزد بهیچ